Μη γονοκοκκική ουρηθρίτιδα

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Η μη γονοκοκκική ουρηθρίτιδα είναι από τα πιο συχνά αίτια λοίμωξης στη γεννητική χώρα. Στο μεγαλύτερο ποσοστό  (50%) οφείλονται στα χλαμύδια του τραχώματος ενώ άλλα αίτια είναι το μυκόπλασμα, το ουρεόπλασμα, η μονίλια, οι τριχομονάδες κ.α..  Ο χρόνος επώασης είναι 1-3 εβδομάδες.. Στη συνέχεια ακολουθούν τα συμπτώματα που είναι η ουρηθρίτιδα δηλαδή βλεννοπυώδες ουρηθρικό έκκριμα, δυσουρία και πόνο ενώ στις γυναίκες εκδηλώνεται με τραχηλίτιδα, μητρορραγία, άλγος, κολπική έκκριση και δυσουρία. Η προσβολή του πρωκτού εκδηλώνεται με άλγος και πρωκτική έκκριση.  Η λοίμωξη είναι ασυμπτωματική στο 50% των ανδρών και στο 70% των γυναικών.

Μη γονοκοκκική ουρηθρίτιδα

Οι λοιμώξεις που δεν θεραπεύονται προκαλούν ανιούσες φλεγμονές και στα δύο φύλλα όπως επιδυδημίτιδα, προστατίτιδα και ορχίτιδα στους άνδρες ενώ στις γυναίκες φλεγμονώδη νόσο της πυέλου, χρόνιο πυελικό άλγος και υπογονιμότητα.

Παράγοντες κινδύνου είναι  η ηλικία μικρότερη από 25 έτη, η μη χρήση του προφυλακτικού, η συχνή εναλλαγή συντρόφων και οι σύντροφοι από ομάδες υψηλού κινδύνου.

Η διάγνωση γίνεται με το ιστορικό και την καλλιέργεια ουρηθρικού και κολπικού εκκρίματος. Είναι σημαντικό να γίνει και διαφορική διάγνωση με την γονοκοκκική ουρηθρίτιδα αλλά και να βρεθεί η συνύπαρξη και άλλων σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων.

Το αποτέλεσμα της καλλιέργειας είναι σημαντικό για την επιλογή της κατάλληλης θεραπείας.

Χορηγούνται αντιβιοτικά όπως οι τετρακυκλίνες ή οι μακρολίδες ανάλογα την ανάγκη κάθε περιστατικού.